Άλλα θα ανατραπούν πλήρως, άλλα θα επιταχυνθούν, πολλά θα τα καταπιεί η ανυπαρξία. Τα δεδομένα στα οποία λειτούργησε μέχρι σήμερα ο πλανήτης, κολυμπούν σε αχαρτογράφητα ταραγμένα νερά, με άγνωστες κατευθύνσεις πυξίδας για ασφαλή λιμάνια. Δεν ξέρουμε ούτε τι δεν ξέρουμε. Η παγκοσμιοποίηση αναπροσαρμόζεται σε ψηφιακές κι εθνικές προτεραιότητες, οι γεωπολιτικές ισορροπίες ανασχεδιάζονται, οι δημοκρατικοί θεσμοί δοκιμάζονται, η κοινωνική συνοχή θα δοκιμαστεί σκληρά στην επερχόμενη ύφεση και τα τραγικά υψηλά ποσοστά ανεργίας το φθινόπωρο θα αγγίξουν πρωτοφανή για την παγκόσμια ιστορία ποσοστά.
Η Ευρώπη παραπατά ανάμεσα στην αμηχανία, τη γεωστρατηγική ανυπαρξία, την εθνικιστική εσωστρέφεια, αλλά και τις φωτεινές εξαιρέσεις του QE και του Ταμείου Συνοχής και Ανασυγκρότησης. Συνεχίζει όμως πάντα να αποτελεί την κορυφαία διεθνοπολιτική οντότητα σεβασμού ατομικών δικαιωμάτων, αξιών αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας, πρωτοπόρος στην καταπολέμηση της Κλιματικής Κρίσης.