Η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας για τον αγωγό EASTMED, αποτελεί μια σπουδαία στιγμή στον ενεργειακό διπλωματικό Μαραθώνιο που ξεκινήσαμε το 2011 και σήμερα κορυφώνεται. Τα τεχνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά του έργου, είναι πλέον γνωστά: ο μεγαλύτερος υποθαλάσσιος αγωγός, με μήκος περίπου 1.900km, που περνά από μεγάλα βάθη των 3.000m, με συνολικό κόστος κατασκευής 6.1δις€ και δυναμικότητα 10-20 δις κυβ μέτρα.
Η συγκυρία απαιτεί τόσο να αισθανθούμε περήφανοι και πιο ασφαλείς για τη γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας, όσο και να αποτιμήσουμε τις συμπληγάδες από τις οποίες πέρασε το έργο, ώστε να είμαστε έτοιμοι για πιθανές μελλοντικές δυσκολίες. Κυρίως, να βγάλουμε τα εθνικά συμπεράσματα, για το πώς, μέσα σε τεράστιες δημοσιονομικές δυσκολίες, μπορούμε να αξιοποιούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, τη γεωγραφική μας θέση, αλλά και τις ιστορικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται.
Ο EASTMED αποτελεί μέρος ενός πλήρους Επιχειρησιακού Σχεδίου πολυδιάστατης ενεργειακής στρατηγικής και διπλωματίας, που στηρίχθηκε σε τρεις άξονες:
Α. Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ EASTMED
Ο αγωγός φυσικού αερίου EASTMED, αποτελεί το κορυφαίο ευρωπαϊκό ενεργειακό έργο σε όλη τη Μεσόγειο. Η αναμενόμενη στις αρχές του 2020, υπογραφή της Διακυβερνητικής Συμφωνίας Ελλάδας, Ιταλίας, Κύπρου, Ισραήλ, αποτελεί μια σημαντική στιγμή σε έναν ενεργειακό διπλωματικό μαραθώνιο που ξεκίνησε και κορυφώθηκε το διάστημα 2011-2014.
Το έργο συμβάλει στην ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, ως μια κορυφαία επένδυση ύψους 6.1δις €, δημιουργεί τεράστιες άμεσες κι έμμεσες θετικές οικονομικές επιπτώσεις και θέσεις εργασίας και διαμορφώνει ένα νέο ευρωπαϊκό ενεργειακό διάδρομο.
Στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του έργου συμπυκνώνονται τέσσερις διαστάσεις:
Η νέα περίοδος βρίσκει τη χώρα μπροστά σε προκλήσεις για τις οποίες οι καλύτερες απαντήσεις του χθες δεν λειτουργούν σήμερα, πολύ περισσότερο αύριο. Μεταναστευτικό, ανατροπές στις παγκόσμιες ισορροπίες ισχύος και συμμαχιών, οικονομικοί και διεθνοπολιτικοί εθνικισμοί, δημογραφική γήρανση, επικράτηση της παγκοσμιοποίησης σε βάρος της πολιτικής, οικονομίες διαμοιρασμού και ψηφιακών πλατφορμών, ισοπέδωση και ανασφάλεια της μεσαίας τάξης, πρωτόγνωρες ανισότητες στην κατανομή του παγκόσμιου πλούτου, εργασιακή ανασφάλεια.
Ειδικά η Κλιματική Αλλαγή και η 4η Βιομηχανική Επανάσταση, αποτελούν τα κορυφαία παγκόσμια κι εθνικά πολιτικά διακυβεύματα, αλλά η δημόσια συζήτηση υποδόρια αγνοεί αυτές τις πολιτικές τους διαστάσεις και αδιαφορεί για το ότι θα πλήξουν η μεν μια, κυρίως τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις και κράτη και η άλλη, τους ψηφιακά αναλφάβητους και τα κράτη με ψηφιακή υστέρηση.
Α. ΕΡΕΥΝΕΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ
Το 2011 ήταν μια σημαντική χρονιά για την διαμόρφωση ενός σύγχρονου, απελευθερωμένου, ενεργειακού τοπίου στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του οποίου δρομολογήθηκαν και οι έρευνες των εθνικών κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων. Με το ν.4001/2011 θεσμοθετήθηκε ένα νέο ενεργειακό, επενδυτικό, φορολογικό, περιβαλλοντικό πλαίσιο, σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές σε διεθνές επίπεδο και ταυτόχρονα έγιναν τα πρώτα βήματα για τη διαμόρφωση ενός «Κοινού Ενεργειακού Δόγματος» Ελλάδας – Κύπρου. Με έναρξη το 2011 και κορύφωση τα τέλη του 2014, ολοκληρώθηκε και υλοποιήθηκε η Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική ανάδειξης της Ελλάδας σε σύγχρονο ενεργειακό κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, μέσα από την προώθηση των ερευνών Υδρογονανθράκων, καθώς και το σχεδιασμό τριών (3) αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου (TAP, IGB, EASTMED) που εντάχθηκαν στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ε.Ε. (PCIs).
Με το ν.4001/2011, για πρώτη φορά ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο με το άρθρο 156, η εθνική Στρατηγική οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό “ως «υποθαλάσσιες περιοχές» νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών, όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».
Το πιο παρήγορο, πρωτότυπο και άξιο ενδιαφέροντος κοινωνικό φαινόμενο των τελευταίων εβδομάδων στη Γερμανία, ήταν οι μαζικές κινητοποιήσεις των μαθητών των σχολείων για την Κλιματική Αλλαγή. Δεν είναι τυχαίο, ότι το ρεαλιστικό κόμμα των Πρασίνων της Γερμανίας πήρε στις ευρωεκλογές 20% και κατετάγη δεύτερο. Η Κλιματική Αλλαγή και η περιβαλλοντική συνοχή, είναι πλέον κυρίαρχα ζητήματα στην παγκόσμια κεντρική πολιτική συζήτηση. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με τις συνακόλουθες καταστροφές είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας αυτού του γεγονότος. Η Ελλάδα οφείλει να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και να έχει ουσιαστικό ρόλο πρώτης γραμμής στη μάχη για την περιβαλλοντική προστασία.
Άρθρο Γ. Μανιάτη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»: «ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ: Η Κατάρρευση και η Προοπτική» (15.5.2019)
Αποκαλυπτικά και πολύ χρήσιμα ιστορικά και πολιτικά τα τελευταία χρόνια. Είχαμε τρεις καταρρεύσεις και μια προοπτική.
Α. Κατάρρευση του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διακοπές στα κότερα εφοπλιστών, η χλιδή, τα πλουσιοπάροχα ανταλλάγματα διορισμού σε επιφανείς δημόσιες θέσεις, ήρθαν σε συνέχεια του σκανδάλου, «Μανόλο- Παππά» των 120 εκ.€, των βοσκοτόπων του Καλογρίτσα, του σκανδάλου του Θριάσιου, του σκανδάλου των 600 εκ.€ του αερολιμένα των Σπάτων, κα. Θέλγονται και απολαμβάνουν τα προνόμια της κρατικοδίαιτης ελίτ, την οποία εξυπηρετούν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο.
Προειδοποιώ εδώ και 3 χρόνια ότι ο Αλ. Τσίπρας και οι υπουργοί του Ενέργειας θα χρεοκοπήσουν τη ΔΕΗ, που τη διοίκησή της έχουν αναθέσει σε συνδικαλιστή του ΣΥΡΙΖΑ. Αποκαλύπτεται σήμερα ότι η εταιρεία το 2018 είχε ζημιές 540.000.000€ και μαζί με τα λιγνιτικά, ξεπερνούν τα 900.000.000€. Οταν τους παρέδωσα τη ΔΕΗ, είχε κέρδη 400.000.000€ για το 2014. Η βλάβη που προκαλούν σε βάρος των συμφερόντων του Έλληνα πολίτη, που κατέχει το 51% της εταιρείας, δεν θα έχει μόνο τις προφανείς πολιτικές συνέπειες. Θα λογοδοτήσουν και στην ποινική δικαιοσύνη, γιατί ήξεραν! Ήξεραν και σκόπιμα, οι άθλιοι, χρησιμοποίησαν τη μεγαλύτερη εταιρεία του δημοσίου για σκοτεινές και ιδεοληπτικές μεθοδεύσεις. Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο: Αλ. Τσίπρας, Γ. Σταθάκης, Π. Σκουρλέτης, Μ. Παναγιωτάκης. Δεν υπάρχει καμία παραγραφή ευθυνών γι αυτούς που πήραν την εταιρεία με χρηματιστηριακή αξία 2.500.000.000€ και την κατάντησαν στα μόλις 350.000.000€. Για να δικαιολογήσουν τις ζημιές των 540.000.000€ ψελλίζουν για δήθεν μελλοντικές διαρθρωτικές μεταβολές. Όταν η εταιρεία θα έχει καταρρεύσει και οι ίδιοι δεν θα βρίσκονται στην κυβέρνηση. Αυτοί που πανηγύρισαν όταν ο Τσίπρας ξεπούλησε με 0 (μηδέν) € αντάλλαγμα το 50% των πελατών και το 50% των εσόδων της εταιρείας. Δεν τους άρεσε η «Μικρή ΔΕΗ», που νομοθέτησα το 2014 και που θα έφερνε 2.000.000.000€ έσοδα στην εταιρεία και άλλα 2.000.000.000€ επενδύσεις. Τραυλίζουν για αύξηση του κόστους δικαιωμάτων ρύπων και καταπίνουν ότι το 2015-16 από το φθηνό πετρέλαιο εξοικονόμησαν 800.000.000€.
Παλαιότερα Νέα
Βιβλία Γιάννη Μανιάτη
