Η φετινή Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία αποτυπώνει μία σκληρή πραγματικότητα για την ενταξιακή της πορεία.
Η γειτονική χώρα, αντί να έρχεται πιο κοντά στην Ευρώπη, συνεχώς απομακρύνεται, με αποτέλεσμα οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις να είναι παγωμένες και θα παραμείνουν παγωμένες όσο η Τουρκία συνεχίζει να διολισθαίνει.
Κύριο σημείο που επισημαίνεται στην Έκθεση, είναι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κράτους Δικαίου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη σύλληψη του Δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου.
Όσον αφορά στην προκλητική συμπεριφορά σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Κύπρο, η αρμόδια Επίτροπος Κος εντόπισε βελτίωση στις εξωτερικές σχέσεις. Αυτή η επίπλαστη εικόνα βασίζεται δυστυχώς στην ελληνική επικοινωνιακή κυβερνητική αφήγηση των «ήρεμων νερών». Ακόμα και για τη διακοπή των εργασιών για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας και Κύπρου, ένα Ευρωπαϊκό ‘Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος εντός της επίσημα αναγνωρισμένης Ελληνικής ΑΟΖ, η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα με την Τουρκία.
Οι τελευταίες εξελίξεις στον τομέα έρευνας υδρογονανθράκων αποτελούν δικαίωση της πολιτικής που ασκήσαμε την περίοδο 2010-2014. Μια πολιτική την οποίο έως πρόσφατα αγνοούσε κραυγαλέα η σημερινή κυβέρνηση. Το ενδιαφέρον που εξέφρασε η Chevron τον Ιανουάριο νοτίως της Πελοποννήσου και προσφάτως νοτίως της Κρήτης, δικαιώνει τις επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 2011, όταν με τον Ν. 4001 «ανοίξαμε» τον φάκελο υδρογονάνθρακες στη χώρα, ορίσαμε τα όρια της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και ακολούθως αναθέσαμε και ολοκληρώσαμε τις σεισμικές έρευνες που ακόμα και σήμερα αξιοποιούν οι εταιρείες για να δραστηριοποιηθούν στη περιοχή. Τα οικόπεδα στα οποία από το 2019 δραστηριοποιείται η Exxon και εκείνα που διεκδικεί σήμερα η Chevron είναι αυτά που προκηρύχθηκαν στο μεγάλο διαγωνισμό του 2014. Από τότε μέχρι σήμερα οι ελληνικές κυβερνήσεις με πρωτοβουλία τους δεν προκήρυξε κανέναν διεθνή διαγωνισμό, παρά μόνο όταν το ζητούσαν με δική τους πρωτοβουλία ξένες εταιρείες.