ΠτΘ: Πολλά και δια στόματος πολλών έχουμε ακούσει για την Περιφέρεια ΑΜ-Θ και το τι θα μπορούσε να αποτελέσει ως περιοχή. Λίγα έχουμε δει να γίνονται. Πολιτική βούληση υπάρχει;
Γ.Μ.: Θεωρώ ότι βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη και πιο προκλητικά ιστορική περίοδο της περιοχής και της Ελλάδας. Τώρα πια που αλλάζει το γεωπολιτικό καθεστώς, τώρα που διαπιστώνουμε ότι αλλάζουν και οι ισορροπίες τόσο στο κομμάτι των μεταφορών όσο και στο κομμάτι της ενέργειας, αυτή η γωνιά της Ευρώπης, η ΑΜ-Θ, μπορεί πράγματι να αποτελέσει ένα νέο σπουδαίο πυλώνα για τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου διαμετακόμισης προϊόντων. Κυρίως μέσω σιδηροδρόμου και οδικών αξόνων, και βεβαίως μέσω των αγωγών φυσικού αερίου που αλλάζουν πια πλήρως όλη την ισορροπία στην ευρύτερη περιοχή των ανατολικών Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
«Η αξιοποίηση των τριών πηγών πλούτων της Ελλάδας, εισιτήριο για την έξοδο από την κρίση»
ΠτΘ: Ποιοι θα είναι οι βασικοί σας στόχοι την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης σε περίπτωση εκλογής σας;
Γ.Μ.: Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας και στην προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε όλοι μας, να ξεπεράσουμε, τα μνημόνια, τα δάνεια και τους δανειστές, έχει μεγάλη σημασία να αξιοποιήσουμε δύο βασικούς πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας, ο παραταξιακός, είναι η δημιουργία ενός νέου, ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς, της σύγχρονης ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας που θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πράγματα της χώρας, μετά τις επόμενες εκλογές, και ο οποίος θα πρωταγωνιστήσει στην προοδευτική διακυβέρνηση της κοινωνίας μας και στο ξεπέρασμα της κρίσης. Ο δεύτερος πυλώνας, για τη χώρα, που είναι και η μεγάλη αγωνία όλων, είναι το να δώσουμε την απάντηση με μεγάλη σαφήνεια στο κορυφαίο ερώτημα που έχει η εθνική οικονομία που αφορά στο πώς και πού μπορούμε να βρούμε νέες πηγές πλούτου από τη στιγμή που διαπιστώσαμε ότι δεν μπορούμε να στηριχτούμε στο παραγωγικό μοντέλο που μας οδήγησε στη χρεωκοπία.
Εγώ λοιπόν σε αυτό το κορυφαίο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει, και πάνω σε αυτό πρέπει να κριθούμε όλοι μας, απαντώ ότι η Ελλάδα έχει τρεις νέες μεγάλες σπουδαίες πηγές πλούτου. Η πρώτη πηγή πλούτου είναι ο ελληνικός ορυκτός πλούτος με κορυφαίο βέβαια το ζήτημα των ελληνικών υδρογονανθράκων που μπορεί να μας δώσει πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για να στηρίξουμε το εθνικό ασφαλιστικό σύστημα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι αυτό το οποίο έχει τη μεγαλύτερη διακινδύνευση προκειμένου να κρατήσουμε όρθιες τις συντάξεις των ελλήνων συνταξιούχων και να μην προχωρήσουμε σε παραπέρα μειώσεις. Η δεύτερη πολύ μεγάλη πηγή πλούτου είναι η πλήρως αναξιοποίητη δημόσια περιουσία. Ένας θησαυρός που μπορεί να προσφέρει πάνω από 150 δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις, σε βάθος δεκαετίας, και να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Είμαι βαθιά πεισμένος ότι αν αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία της πατρίδας μας με ρήτρα απασχόλησης, δηλαδή επενδύσεις οι οποίες θα δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και ρήτρες αειφορίας, δηλαδή με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, τότε η δημόσια περιουσία μπορεί να αποτελέσει μια πολύ σπουδαία νέα πηγή πλούτου που θα συνεισφέρει στην εθνική οικονομία πάνω από δέκα δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Η τρίτη πηγή πλούτου και δική μου πρόταση για το ξεπέρασμα της κρίσης, είναι ένα άλλο δημόσιο πλήρως ανταγωνιστικό που στηρίζει τις επενδύσεις, που στηρίζεται στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, που σέβεται τους φόρους των Ελλήνων πολιτών. Ένα δημόσιο το οποίο όταν αναδιοργανωθεί πλήρως μπορεί να εξοικονομήσει ένα δις ευρώ το χρόνο από μείωση των λειτουργικών δαπανών.
Μπορούμε λοιπόν να φτιάξουμε ένα άλλο δημόσιο, ένα δημόσιο μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας, που δεν θα ζητά και άλλους και άλλους και άλλους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά αντίθετα θα αξιοποιεί τη νέα τεχνολογία, θα είναι υποστηρικτής της επιχειρηματικότητας, και όχι εμπόδιο της επιχειρηματικότητας. Αυτή η τριάδα νέων πηγών πλούτου, είναι αυτό που θέλω να βάλω στην κρίση των Ελλήνων πολιτών, των πολιτών της προοδευτικής παράταξης.
ΠτΘ: Ενδιαφέρουσα πρόταση η οποία ωστόσο εμπεριέχει έναν όρο, αυτόν της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, που θα μπορούσε να σας φέρει αντιμέτωπο με πολλές αντιδράσεις από πλευράς της κοινωνίας. Δεν φοβάστε τυχόν συγκρούσεις;
Γ.Μ.: Πιστεύω βαθύτατα ότι έχουμε πολλά σπουδαία στελέχη και σε μεγάλη έκταση, στο δημόσιο τομέα, που ζητούν την αξιολόγηση, ταυτόχρονα όμως ζητούν και την επιβράβευση όσων μπορούν να συνεισφέρουν περισσότερο από κάποιους άλλους. Έχουμε χρέος λοιπόν απέναντι στην κοινωνία να προχωρήσουμε σε μια αντικειμενική αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και να δημιουργήσουμε ένα δημόσιο που θα επιβραβεύσει. Είμαι υπέρ της επιβράβευσης, υπό την έννοια για παράδειγμα της αύξησης του μισθού ή του μπόνους εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη παραγωγικότητα σε όφελος του πολίτη. Με τον τρόπο αυτό θα καταφέρουμε και αυτούς που είτε δεν έχουν την απαραίτητη επιμόρφωση, είτε λειτουργούν με έναν άλλο τρόπο, να τους τραβήξουμε με θετικό τρόπο, σε μια πιο βελτιωμένη απόδοση προς όφελος των πολιτών. Αν χρειαστούν συγκρούσεις δεν με πειράζει καθόλου. Είμαι βαθιά πεισμένος ότι το ελληνικό δημόσιο χρειάζεται αριστεία, χρειάζεται αντικειμενική αξιολόγηση και χρειάζεται και επιβράβευση εκεί όπου η προσφορά υπηρεσιών προς τον πολίτη γίνεται καλύτερα και γίνεται καλύτερα και αποτελεσματικότερα.
«Να αποφασίσουμε αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό μας πλούτο»
ΠτΘ: Στην υπόθεση Eldorado είχαμε εξελίξεις το τελευταίο διάστημα, ένα ζήτημα που αφορά πάρα πολύ και την τοπική κοινωνία της Ροδόπη. Πώς αξιολογείτε εσείς τις τελευταίες εξελίξεις;
Γ.Μ.: Αυτό που συμβαίνει με την επένδυση του χρυσού, κυρίως στη Χαλκιδική, που είναι και το οξυμένο πρόβλημα, αλλά και στην επένδυση του Ελληνικού, δεν έχει συμβεί ποτέ σε καμία σοβαρή χώρα της Ευρώπης. Έχω πλήρη εικόνα ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ορυκτές πρώτες ύλες, είτε χρυσό, είτε μάρμαρο, είτε οποιουδήποτε είδους ορυκτή πρώτη ύλη, έχουν πάρει την κεντρική απόφαση να αξιοποιήσουν τον ορυκτό τους πλούτο, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και με αύξηση των δημοσίων εσόδων που θα προκύπτει από την καθετοποίηση της παραγωγής αυτής.
Εδώ έχουμε μια αδειοδοτημένη επιχείρηση, τα Μεταλλεία Χαλκιδικής. Το 2011 την αδειοδοτήσαμε εμείς ως κυβέρνηση με τις αυστηρότερες προδιαγραφές της Ευρώπης και η οποία έχει περάσει 18 φορές από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εγώ προσωπικά ως υπουργός είχα στείλει πάνω από πέντε φορές, σε έκτακτες επιθεωρήσεις το Σώμα Επιθεωρητών του υπουργείο, ακριβώς επειδή η πολιτεία οφείλει να κάνει ελέγχους τακτικούς, αλλά και έκτακτους, όπως θα έπρεπε να υπάρχει και μια φυσιολογική συνεργασία, ανάμεσα σε έναν επενδυτή. Η επένδυση του χρυσού ασφαλώς είναι μια επιβαρυντική για το περιβάλλον επένδυση. Η υποχρέωση όμως της πολιτείας είναι από τη μια να εξασφαλίζει απόλυτη προστασία του περιβάλλοντος, εφαρμόζοντας τις αυστηρότερες περιβαλλοντικές προδιαγραφές, και από την άλλη να δημιουργεί και νέες θέσεις εργασίας, γιατί μόνο έτσι μπορεί να καταπολεμήσει την ανεργία.
Έχοντας μελετήσει πολύ καλά το Σουηδικό και Φιλανδικό παράδειγμα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου, πρέπει να σας πω ότι τα ζητήματα αυτά εκεί είναι λυμένα. Υπάρχει αυστηρή αδειοδότηση, υπάρχουν συστήματα και μηχανισμοί ελέγχου, υπάρχει επίσης επιτόπιος έλεγχος των τοπικών κοινωνιών, όπου πάντα οι τοπικές κοινωνίες είναι και οι αυστηρότεροι θεματοφύλακες του περιβάλλοντος, γιατί αφορά τη ζωή τους.
Ενώ λοιπόν θα μπορούσε και θα έπρεπε αυτά να γίνονται με έναν φυσιολογικό τρόπο, βλέπουμε τον απόλυτο εκβιασμό της κυβέρνησης. Πώς είναι δυνατόν οι υπηρεσίες του υπουργείου, τις συγκεκριμένες άδειες που καθυστερούσε η κυβέρνηση, να τις έχουν υπογράψει, να τις έχουν εισηγηθεί θετικά οι υπηρεσίες στο υπουργείο και μόνο ο υπουργός να αρνείται να το υπογράψει; Προφανώς είναι εκβιασμός της κυβέρνησης προς τους 2,5 χιλ. εργαζόμενους, γιατί περί αυτού πρόκειται. Με το που κινητοποιήθηκαν οι εργαζόμενοι ο κ. Σταθάκης άρχισε να τις υπογράφει. Έπρεπε δηλαδή να κινητοποιηθεί μια ολόκληρη κοινωνία για να καταλάβει ότι οφείλει να κάνει το καθήκον του;
Προφανώς η κίνηση και η διαμαρτυρία των εργαζομένων ήταν αυτό που υποχρέωσε την κυβέρνηση να κάνει αυτό που επιβάλλει το καθήκον της. Έχω προσκαλέσει και προκαλέσει την πρόεδρο της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής να κάνει μια μεγάλη ανοικτή συζήτηση στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής με όλους τους επιστήμονες, με μόνο ένα θέμα: την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, με τις αυστηρότερες περιβαλλοντικές προδιαγραφές, πώς και πού. Να το παρακολουθήσει μέσω της τηλεόρασης της Βουλής όλη η ελληνική κοινωνία. Να είναι μια ανοικτή δημόσια συζήτηση, να κρατήσει όσες ημέρες χρειαστεί ώστε να ακουστούν όλες οι απόψεις, στο πιο σοβαρό βήμα δημόσιου διαλόγου, που είναι η Βουλή των Ελλήνων, και στο τέλος να πάρουμε μια απόφαση. Θέλουμε να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό μας πλούτο, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να αυξήσουμε τα έσοδα του δημοσίου ή δεν θέλουμε και προτιμούμε να δανειζόμαστε από τους ξένους και να έχουμε μια παρασιτική εικόνα; Αυτά τα ερωτήματα τα έχουν απαντήσει οι προηγμένες χώρες όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, γιατί να μην τα απαντούμε κι εμείς;
«Οι πολίτες να μας αξιολογήσουν με κριτήριο την αξιοπιστία των λόγων και των έργων μας»
ΠτΘ: Έχετε θέσει την υποψηφιότητά σας για την προεδρεία της κεντροαριστεράς. Σε περίπτωση που δεν εκλεγείτε, θα θέσετε τον εαυτό σας στη διάθεση της παράταξη;
Γ.Μ.: Θεωρώ πολιτική και ηθική υποχρέωση όλων, όταν βγει το τελικό αποτέλεσμα, να σταθούμε συμπαραστάτες όποιου οι πολίτες τελικά επιλέξουν. Είναι υποχρέωσή μας και ελπίζω πως όλοι οι συνυποψήφιοι θα αποδεχτούν αυτή την πρόταση. Εγώ έχω ζητήσει να υπογράψουμε και ένα είδος «συμβολαίου τιμής».
Αυτό που ζητάω εγώ από τους πολίτες, οι οποίοι μετά από αυτά που βιώσαμε ως ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο ώριμοι, είναι να μας αξιολογήσουν όλους με μόνο ένα κριτήριο: το κριτήριο της αξιοπιστίας των λόγων και των έργων μας.
Όλοι μας είμαστε γνωστοί στο δημόσιο βίο. Ο καθένας από εμάς έχει τη δική του πολιτική ή επαγγελματική πορεία. Εγώ είμαι καθηγητής πανεπιστημίου τόσα χρόνια, έχω κάνει όσα έχω κάνει εκτός πολιτικής, και έχω και μια πορεία ως ένα δημόσιο πρόσωπο. Το ίδιο έχουν κάνει όλοι οι συνυποψήφιοι. Αυτό που ζητώ από τους πολίτες, είναι να μας αξιολογήσουν από την προσφορά μας στα δημόσια πράγματα, από πλευράς μεταρρυθμίσεων που έχει υλοποιήσει ο καθένας, από πλευράς κοινωνικής αλληλεγγύης με το συγκεκριμένο έργο μας και με βάση το τι υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε, πόσο ρεαλιστικό και οραματικό είναι το πλαίσιο που προτείνουμε και με βάση αυτό να μας ψηφίσουν. Δεν θέλω να ψηφίσουν επηρεασμένοι από κομματικούς μηχανισμούς, κληρονομιά, επικοινωνιακά τερτίπια ή με άλλα κριτήρια τα οποία υποβαθμίζουν τον πολιτικό μας πολιτισμό.
Να περάσουμε επιτέλους σε μια Ελλάδα ενός σύγχρονου πολιτικού πολιτισμού, μιας προοδευτικής παράταξης, μιας σύγχρονης ελληνικής ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που το κριτήριο αξιολόγησης των πολιτών θα είναι η αξιοπιστία των λόγων και των έργων, και θα είναι και το κατά πόσο αυτός που τα προτείνει έχει την ικανότητα να τα υπερασπιστεί. Οι μάχες στη δημόσια ζωή δίνονται κυρίως στο εθνικό κοινοβούλιο και πρέπει μέσα στο εθνικό κοινοβούλιο ο αρχηγός της προοδευτικής παράταξης να είναι δυνατός, γνώστης των πραγμάτων, να μπορεί να αντιπαρατεθεί και με τον κ. Τσίπρα, και με τον κ. Μητσοτάκη, γιατί στη Βουλή διαμορφώνεται το μέλλον των πολιτών, και ταυτόχρονα να έχει την ικανότητα να πάει στις Βρυξέλλες και τα μεγάλα κέντρα λήψης αποφάσεων, να μπορεί να διαπραγματευτεί, να υπερασπιστεί με προοδευτικό πατριωτισμό την πατρίδα του και αυτό για το οποίο παλεύουμε όλοι, μια κοινωνία που θα έχει ξανά συνοχή, κοινωνική αλληλεγγύη, που θα αξιοποιήσει τα μυαλά της Ελλάδας. Πρέπει λοιπόν με υπευθυνότητα, με ωριμότητα, οι προοδευτικοί πολίτες να μας αξιολογήσουν όλους και αν είναι έτσι εγώ είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος για τη δική μου υποψηφιότητα. Έχω τη βεβαιότητα ότι θα είμαι στο δεύτερο γύρο και τα πράγματα θα πάρουν άλλη τροπή και πορεία.
Δείτε εδώ τη συνέντευξη ηλεκτρονικά
